Każda z nas ma swój krzyż... Te­raz go nieś.

Staram się żyć pełnią życia. Wykorzystywać maksymalnie to, co przysiesie mi każdy dzień. Bo nowy dzień to nowe możliwości. A nowe możliwości to nowe wyzwania! ;)

W tym roku życie przynosi mi dużo podróży, nowe znajomości, wspaniałe wspomnienia. A wspomnienia mają to do siebie, że nie zawsze są kolorowe. Ale są MOJE! I to właśnie to one zmieniają moje życie. I najpiękniejsze w nich jest to, że nikt mi ich nie zabierze ani nie zmieni. 

Ale....

„Każda z nas ma swój krzyż - tak ma­wiała bab­cia [...]. Zaw­sze sądziłam, że ten krzyż dos­ta­je się pod ko­niec życia, a tu się oka­zuje, że które­goś dnia, tak po pros­tu, Pan Bóg cichut­ko nam go kładzie na ple­cy i już! Te­raz go nieś!”  Małgorzata Kalicińska

Ostatni weekend był wspaniały. W czwartek pojechałam do rodziców, w piątek wyruszyłam pod Warszawę, by kolejne dwa dni spędzić z Pięknostopowiczami. Weekend pełen wyzwań, inspiracji. Dużo dowiedziałam się o Panu Bogu, sobie samej i drugim człowieku.

I nadszedł poniedziałek... Dzień regeneracji sił. Wieczorem ze znajomymi umówiłam się na kręgle. Bardzo lubię grać w kręgle.

I pod koniec drugiej godziny rzucając kulą straciłam równowagę i upadłam. Noga zaczęła mnie boleć niemiłosiernie.

Po konsultacji znajomi zawieźli mnie na pogotowie. Po 3 godzinnym pobycie na SORze dostałam szynę gipsową i dowiedziałam się, że mam skręcony i naderwany staw skokowy. Wyglądam mniej więcej tak..

I teraz jestem skazana na leżenie, siedzenie... Z jednej strony na bezczynność, bo nie mogę nic aktywnie robić. To jest dołujące momentami, to fakt.

Ale z drugiej strony są ludzie i relacje z nimi, które nie pozwalają mi się poddać.

Czytam, zbieram wiedzę. 

Bo przecież każdy z nas ma swój krzyż. Mniejszy bądź większy ale każdy ma swój krzyż.

I trzeba go nieść z godnością i mierzyć się z nim codziennie. Bo jak jest trudno, to jest fajnie!

Dlacze­go krzyż

uśmiech

ra­na głęboka

Widzisz

to ta­kie proste

kiedy się kocha 

ks. J. Twardowski