Bywają dni nie do zniesienia...

„ Pan moją siłą, moją twierdzą, moją ucieczką w dniu ucisku. ” Jr 16,19

Bywają dni nie do zniesienia, wiesz o tym zarówno Ty jak i ja. Zdarza się, że ból odbiera nam niemal wszystko. Wszystko oprócz świadomości, że cierpimy: czy to fizycznie czy psychicznie.

W takie dni nie mamy ochoty na nic, nawet przyjmować odwiedzin przyjaciół.

Cierpienie serca czy tortura fizyczna, mój Boże, to wszystko jedno. Bywają dni nie do zniesienia. Poprzedniego wieczoru jeszcze mówiliśmy: „Oby...”

Emocje są wtedy takie same:  ciąży nam samo życie, bo dni są zbyt podobne do siebie, każdy ranek jest identyczny...

Spróbuj się wtedy modlić. Właśnie wtedy, kiedy pragnęłoby się tylko jednego - powiedzmy to po prostu - żeby mniej bolało albo żeby zmienić swoje życie, uwolnić się od innych, a przede wszystkim od samego siebie… Jak nie umiesz się modlić za siebie, pomódl się za Twoich bliskich, przyjaciół, nieznajomych, a sama poproś o modlitwę za siebie. Najtrudniej modlić się za siebie. 

Gdyby wystarczyło tylko chcieć, wszystko byłoby prostsze.

O mój Boże,

Wysłuchaj mnie - bo Ty wszystko możesz

Natchnij mnie, - bo Ty wszystko możesz

Radź mi,- bo Ty wszystko możesz

Utrzymuj mnie, - bo Ty wszystko możesz

Umocnij mnie, - bo Ty wszystko możesz

Wstrzymuj mnie, - bo Ty wszystko możesz

Broń mnie, - bo Ty wszystko możesz

Zasłoń mnie, - bo Ty wszystko możesz

Prowadź mnie, - bo Ty wszystko możesz

Pociesz mnie, - bo Ty wszystko możesz

Błogosław mnie, - bo Ty wszystko możesz

Czuwaj nade mną, - bo Ty wszystko możesz

Ucz mnie, - bo Ty wszystko możesz

Oświeć mnie, - bo Ty wszystko możesz

Przestrzeż mnie, - bo Ty wszystko możesz

Podnieś mnie, - bo Ty wszystko możesz

Uspokój mnie, - bo Ty wszystko możesz

Przepuść mi, - bo Ty wszystko możesz

Zbaw mnie, - bo Ty wszystko możesz.

P.S. Jeżeli możesz, pomódl się za mnie.